تاکنون بیش از 1500 فروند هواپیمای ای تی آر(ATR) از مدل های( 42 و 72) از سری های مختلف تولید شده اند که بیش از 200 ایرلاین از 100 کشور در 5 قاره دنیا از آنها استفاده میکنند و تقریبا در هر 8 ثانیه ، در نقطه ای از جهان یک هواپیمای ATR در حال نشستن یا برخواستن است. این هواپیما برای پرواز در مسیرهای کوتاه و کم مسافر(حداکثر 70 نفر) و مخصوصا فرودگاههای کوچک که زیرساخت و امکانات زیادی ندارند ، اقتصادی ترین گزینه می باشد.
در ایران ، شرکت هواپیمایی آسمان از سال ها پیش ، 6 فروند از این هواپیما از مدل 72 و از سری های 200 و 500 را در ناوگان کنونی خود دارد. هم چنین ایران ایر هم سفارش قطعی 20 فروند از این هواپیما از مدل 72 سری 600 را بعلاوه حق گزینش 20 فروند دیگر را از همین مدل و سری داده است. این قرارداد پس از مذاکرات تهران و رم که در نخستین سفر اروپایی حسن روحانی به اروپا انجام گرفت، امضا شد. پاتریک دو کاسل باژاک، مدیرعامل ای.تی. آر در بیانیه‌ای اظهار کرد این شرکت افتخار دارد که با فراهم کردن هواپیما به منظور تقویت و افزایش حمل و نقل منطقه‌ای در ایران، در دوران جدید این کشور مشارکت دارد . 
معرفی هواپیمای ای تی آر 72(ATR72)
این 4 فروند از هواپیماهای سفارش ایران ایر در تاریخ پنجشنبه 28 اردیبهشت ماه 1396 تحویل این شرکت شدند ، اولین سری تحویلی به ایران می باشند و امیدواریم تا پایان سال 2018 میلادی، بقیه هواپیماهای این سفارش بزرگ تحویل ایران ایر بشوند و شاهد عملیاتی شدن بسیاری از فرودگاههای دورافتاده و کوچک ایران با این هواپیما باشیم. هواپیمای مورد نظر ایران ایر، از سری 600 مدل ATR72 است که از ابتدای سال 2010 کشورهایی مانند ترکیه، نیوزیلند، اندونزی و ایتالیا از آن در خطوط پروازی خود استفاده می کنند. بر اساس اطلاعاتی که شرکت ای تی آر روی سایت رسمی خود منتشر کرده است، ارزش این قرارداد یک میلیارد یورو اعلام شده است.
ای‌تی‌آر ۷۲ (به انگلیسی :(ATR 72 هواپیما دو موتوره توربوپراپ میان‌برد منطقه‌ای است که توسط شرکت هواپیماسازی فرانسوی-ایتالیایی ای. تی. آر تولید میشود. ای.تی.آر. ۷۲ نوع تکامل یافته‌ای. تی.آر. ۴۲ است که از سال ۱۹۸۹ تولیدش آغاز شد. از این هواپیما معمولاً برای حمل و نقل منطقه‌ای توسط شرکت‌های مسافربری استفاده میشود، اما بعضاً به عنوان جت خصوصی، باری و برای گشت دریایی هم استفاده شده است. مدل‌های مختلفی از این نوع هواپیما تاکنون طراحی شدند و تا 78 نفر گنجایش دارند.
مشخصات این هواپیما از لحاظ فنی به این شرح است :
این هواپیما میتواند تا سقف 74 مسافر در آرایش صندلی تک کلاسه حمل نماید . ATR-72تکامل یافته ی ATR-42 است. به طوری که این تکامل را میتوان در تعداد صندلی های افزایش یافته ، بدنه ی کشیده تر به میزان 4ونیم متر ، افزایش فاصله ی دو سر بال ها ، استفاده از موتورهای قدرتمند تر و در نهایت مصرف سوخت بهتر مشاهده کرد. 
این مدل در سال 1986 معرفی شد و اولین پرواز خود را نیز در روز 27 اکتبر سال 1987 انجام داد.یک سال بعد شرکت Finnair این هواپیما را به ناوگان خود اضافه نمود.مسافران از در تعبیه شده در قسمت عقب هواپیما وارد میشوند که امری نامعمول در صنعت هوانوردی به حساب می آید.از در جلو به عنوان در Cargo استفاده میشود. مدل های گوناگونی ازین هواپیما وجود دارد که مشهور ترین آنها سری 210/212 با در کارگوی بزرگتر و موتورهای پرت اند ویتنی PW127 و همچنین سری 500 با موتور بهبود یافته ی پرت اند ویتنی 127F و 127M با ملخ های 6 پر و سیستم های پیشرفته تر برای تسهیل کار خلبان است.
همچنین تولید سری 600 این هواپیما نیز در سال 2007 اعلام شد که آخرین تکنولوژی های روز در آن مشاهده می شود. در این سری مصرف سوخت اقتصادی تر شده و هزینه های نگهداری این هواپیما نیز به مراتب کاهش یافته است.این سری از موتور پرت اند ویتنی PW127M که موتوری جدید به حساب می آید نیرو میگیرد و عرشه پروازی آن دارای Glass Cockpit است که شامل 5 ال سی دی می شود
.
موتور این هواپیما توربوپراپ است به این معنی که به جای فن بزرگ در موتورهای توربو فن یک پروانه ملخی در آن قرار گرفته است. توربوپراپ نوعی موتور توربینی گازی است که در آن از گردش محور توربین برای گرداندن ملخ و ایجاد پیش رانش استفاده میشود. این نوع موتورها برای هواپیماهایی با برد کم و سرعت زیر ۷۰۰ کیلومتر در ساعت مناسب و به دلیل مصرف سوخت و تعمیرات ارزان‌ترشان نسبت به موتورهای توربو فن دارای صرفه اقتصادی هستند.
ای تی آر600-72 که برای خرید توسط ایران انتخاب شده توانایی طی کردن مسافت بین ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ کیلومتر را دارد میتواند در پروازهای داخلی میان فرودگاههای کوچک ایران مورد استفاده قرار گیرد. در واقع این هواپیما قرار است در خطوط هوایی داخلی جایگزین برخی از فرسوده ترین هواپیماهای موجود در جهان نظیر انواع فوکر(Foker) و MD (مکدانل داگلاس) شوند که سال هاست در خطوط پروازی داخلی مشغول رفت و آمد هستند. از جمله مشخصات عملکردی سری ATR 600 می توان به سرعت کروز (پیمایش طولانی) ۵۰۹ کیلومتر در ساعت، بُرد پروازی ۱۵۰۰ کیلومتر و نیاز به مسافت ۱۳۳۳ متری برای پرواز (طول مسیر تیک‌آف) اشاره کرد که استفاده از این هواپیما را در مسیرهای درون شهری و فرودگاه های نسبتا کوچک شهرهای کشور امکان پذیر می‌کند. سری ۶۰۰ ای‌تی‌آر از تجهیزات امنیتی و رفاهی بیشتری نسبت به مدل‌های گذشته این شرکت برخوردار است و به لطف موتورهای PW127M در حدود ۵ درصد توان کششی بیشتری را در زمان تیک‌آف یا بلند شدت از روی باند پرواز در اختیار خلبان قرار می دهد. 
شاید با توجه به ساختار ملخی پیشرانه های توربوپراپ، ظاهر ATR 72 کمی قدیمی به نظر برسد اما باید گفت که در طول قریب به ۳۰ سال تولید سری ۷۲ توسط ATR، تعداد اندک حوادث منجر به سقوط، این هواپیما را در زمره ساخته های ایمن و قابل اطمینان صنعت هوانوردی قرار داده است.تغییرات اساسی که در این مدل وجود دارد یکی در مصرف سوخت بهتر و همچنین در مورد هزینه های نگهداری از این هواپیما بوده که به نسبت مدل قبلی آن، پیشرفت های محسوسی داشته باشد. این مورد باعث شده تا این هواپیما به مراتب از نظر اقتصادی به صرفه‌تر شود و شرکت‌های هواپیمایی تمایل بیشتری برای به کارگیری این مدل هواپیما را داشته باشند.
General characteristics
• Crew: 2
• Capacity: 68-78 Passengers (with club 2 seating). A 70-passenger configuration is the most used.
• Length: 27.17 m (89 ft 2 in)
• Wingspan: 27.05 m (88 ft 9 in)
• Width: 2.57 m (8 ft 5 in) (maximum cabin width)
• Height: 7.65 m (25 ft 1 in)
• Wing area: 61.00 m2 (656.6 sq ft)
• Aspect ratio: 12.0:1[60]
• Empty weight: 13,010 kg (28,682 lb)
• Max takeoff weight: 23,000 kg (50,706 lb) (-500 still limited to 22,800KG)
• Fuel capacity: 5,000 kg (11,000 lb)
• Typical payload: 7,500 kg (16,500 lb)
• Powerplant: 2 × Pratt & Whitney Canada PW127 M or N certified for a 2750 SHP maximum take-off rating.
• Propellers: 568F-bladed Hamilton Standard, 3.93 m (12 ft 11 in) diameter
Performance
• Cruise speed: 509 km/h; 316 mph (275 kn)
• Range: 1,528 km; 949 mi (825 nmi) [58]
• Service ceiling: 7,620 m (25,000 ft) [60]
• Rate of climb: 6.88 m/s (1,355 ft/min)
• Takeoff Run at MTOW: 1,333 m (4,373 ft)
سلام میخواستم بدونم کسی که خشکی چشم داره میتونه خلبان بشه ؟